شاید شما نیز در برخی موارد که سعی در باز کردن یک صفحه وب می‌کنید، با برخی از پیغام‌های خطا در مرورگر روبه‌رو شوید؛ پیغام‌هایی که معمولا با یک عدد در ابتدا آغاز می‌شوند: Error ۴۰۴ یا Error ۵۰۱ و مانند آن. فهمیدن و درک این خطا‌ها و آنچه به شما می‌گویند تا حد زیادی در حل مشکل ارتباطی شما مؤثر است.
کی از مسائلی که معمولا کاربران کمترین توجهی به آن
ندارند، معنا و مفهوم خطاهایی است که در دنیای رایانه رخ می‌دهد و معمولا
هم کسی به دنبال معنا و مفهوم آنها نمی‌گردد. بیشتر ما عادت داریم، وقتی
با پیغام خطایی روبه‌رو می‌شویم، به سادگی از کنار آن بگذریم و جالب آنکه
معمولا عملیات منجر به خطا را تکرار هم می‌کنیم!
این مورد به ویژه
در ارتباط با اینترنت و اتصال به وب بیشتر بروز می‌کند. در بسیاری از موارد
در هنگام باز کردن صفحات وب با پیغام‌های خطایی می‌بینیم که در مرورگر
نمایش داده می‌شوند و با یک شماره در ابتدای خود آغاز شده‌اند. این
پیغام‌های خطا، معمولا با یک توضیح کوتاه نیز همراه هستند.
اما
معنای این خطاهای HTTP چیست و چگونه می‌تواند در درک مشکل به کاربران کمک
کند؟ در اینجا شما را با مهم‌ترین این خطا‌ها و علل وقوع آنها آشنا
می‌سازیم:
این خطا‌ها در واقع کد‌های پاسخ پروتکل HTTP هستند و هر یک از آنها با یک
عدد مشخص می‌شوند. این عدد نشان‌دهنده حوزه‌ای است که خطا در آن واقع شده
است. پیغام‌هایی که با عدد دامنه ۱۰۰ نمایش داده می‌شوند، پیغام‌های
اطلاعاتی هستند و آن دسته که در دامنه ۲۰۰ قرار دارند، پیغام‌های موفقیت
عملیات، دامنه ۳۰۰ مربوط به تعیین مسیر دوباره ـ Redirecting ـ دامنه ۴۰۰
خطاهای رخ داده از سوی کاربر و دامنه ۵۰۰ خطاهای رخ داده در سرور هستند.
مهم‌ترین این پیغام‌ها به شرح زیر است؛
۱۰۱ ـ Switching Protocol
این
پیغام به این معناست که درخواست کننده فرمان سوییچ کردن پروتکل را صادر
کرده است و سرور پیغام می‌دهد این درخواست را درک کرده و در حال انجام
است.
۲۰۴ ـ No Content
درخواست از سوی سرور با موفقیت پردازش شده اما هیچ محتوایی برای نمایش وجود ندارد.
۳۰۱ ـ Moved Permanently
لینک مورد نظر منتقل شده است و همه درخواست‌ها باید به URL جدید انتقال یابد.
۳۰۵ ـ Use Proxy
لینک مورد درخواست تنها با یک پراکسی قابل بازدید است.
۴۰۰ ـ Bad Request
درخواست برای بازدید از لینک مورد نظر انجام شدنی نیست که دلیل آن وارد کردن اشتباه لینک یا اشتباه گرامری ـ Syntax ـ است.
۴۰۳ ـ Forbidden
درخواست
معتبر است اما سرور از پاسخ به آن خودداری می‌کند. خطای ۴۰۱ نیز مشابه
همین خطاست، ولی با قرار دادن www در ابتدای آدرس حل و رفع می‌شود؛ اما در
خطای ۴۰۳ قرار دادن www هیچ تفاوتی ایجاد نمی‌کند.
۴۰۴ ـ Not Found
هم‌اکنون آدرس مورد نظر یافت نمی‌شود؛ اما شاید در آینده روی همین آدرس موجود باشد.
۴۰۸ ـ Request Timeout
زمان
سرور برای انتظار درخواست کاربر تمام شده است. کاربر هنگامی که سرور
آماده دریافت درخواست کاربر بوده، هیچ درخواستی نفرستاده است.
۴۲۹ ـ Too many Requests
کاربر در یک زمان مشخص، تعداد زیاد و بیش از اندازه‌ای از درخواست‌ها را به سرور فرستاده و سرور از پاسخگویی معذور است.
۵۰۰ ـ Internal Server Error
زمانی نمایش داده می‌شود که سرور با یک خطای داخلی روبه‌رو شده است و اطلاعات دقیقی در خصوص خطا وجود ندارد.
۵۰۲ ـ Bad Gateway
سرور به عنوان یک پراکسی یا Gateway عمل کرده و با یک درخواست نا‌معتبر از سرور بالا‌دستی مواجه شده است.
۵۰۳ ـ Service Unavailable
هم‌اکنون سرور در دسترس نیست. این مشکل معمولا موقتی است.
۵۰۴ - Gateway Timeout
سرور در حکم یک پراکسی یا Gateway عمل می‌کند؛ اما از سرور بالا‌دستی در زمان مناسب درخواستی دریافت نکرده است.
۵۲۲ - Connection timed out
این خطا البته یک خطای تعریف شده نیست؛ اما معنای اصلی آن این است که زمان اتصال سرور پایان یافته و پاسخ به درخواست مقدور نیست.
البته
شمار خطاهای تعریف شده در RFC یا Request of Comments بسیار بیش از این
است؛ اما این‌ها همه خطاهای شایعی است که بیشتر احتمال برخورد با آنها
برای کاربران عادی وجود دارد. همان گونه که می‌بینید، درک و فهم توضیح و
معنای این خطا‌ها کمک زیادی می‌کند که مشکل پیش آمده در اتصال به صفحه وب
را درک و با آن تعامل کنید.
منبع : تابناک
